اضطراب کودکان

اضطراب شایع ترین اختلال قرن است که در هر سنی دیده می شود.

متاسفانه از هر هشت کودک، یک کودک مبتلا به اختلالات اضطرابی است.با این وجود بنظر شما چرا والدین علی رغم شیوع این موضوع،خیلی به مشکلات اضطرابی فرزندانشان توجه نمی کنند؟

هفت دلیل را با هم بررسی می کنیم:

1. اختلالات اضطرابی درون زاد است یعنی؛ آشوب در دلِ خودِ کودک هست و گاهی اوقات حتی پدر و مادر هم متوجه نمی شوند.
2. فرزند شما بیان نمی کند.کودکان به راحتی مانند ما بزرگترها نمی توانند و یا این مهارت را یاد نگرفته اند که احساسات و مشکلاتشان را بیان کنند.(ما در کلاس مهارتهای زندگی کودکان این آموزشها را به کودکان یاد می دهیم).
3. عموما در کودکان اضطرابی، یکی از والدین خودش مضطرب است پس نمی تواند توجه لازم را به مشکلات اضطرابی فرزندش داشته باشد.
4. کودکانی که مشکلات اضطرابی دارند،عموما تحسین می شوند.مثلا در مدرسه معلم می گوید بچه ها نگاه کنید پویا چه پسر خوب و مودبی است،چقدر ساکت است! شما هم باید مثل پویا باشید.همین موضوع باعث میشود والدین متوجه نشوند که شاید کودکشان دچار اختلال اضطرابی است.
5. پدر و مادرها فکر می کنند مشکلات اضطرابی فرزندشان خود به خود حل می شود که متاسفانه اینطور نیست.حالا یا با افزایش سن،مشکلات اضطرابی فرزندشان بدتر میشود و یا از حالتی به حالت دیگر تبدیل میشود ولی ریشه اضطراب از بین نمیرود.بطور مثال اگر فرزندی مشکل اضطراب جدایی داشته باشد، بالاخره بعد از چند وقت جدا میشود ولی مثلا در سنِ هشت سالگی ترس از تاریکی پیدا می کند و این مشکلش هم بالاخره حل میشود اما مثلا در سن ده سالگی تبدیل به وسواس می شود و این وسواس در سن بزرگسالی خودش را به شکل افسردگی نشان میدهد.یعنی در واقع مشکل فرزند من حل نشده بلکه از حالتی به حالت دیگر درآمده است.علتش هم این است که چون منبع و مخزن اضطراب سر جای خودش باقی مانده و منِ والد این موضوع را درمان نکرده ام.
6. گاهی اوقات اصلا پدر و مادرها توجه نمی کنند و مثلا مشاور یا روانشناس مدرسه به پدر و مادر می گوید که فرزند شما مضطرب است ؛ آیا تا به حال به این دقت کرده اید که مثلا فرزند شما ناخن جوی دارد؟یا انگشت خودش را می مکد؟اینجاست که والدین تازه متوجه مشکل فرزندشان می شوند.
7. و اما … حالا که پدر و مادر متوجه اختلال اضطرابی فرزندشان شده اند، با این مشکل چه می کنند؟؟

 مسلما خانواده های مرفه این موضوع را پیگیری کرده و با مراجعه به روانشناس مشکل فرزندشان را حل می کنند.

 قشر متوسط جامعه هم، از یک سری نیازهای اساسی خودشان می گذرند و این هزینه را صرف درمان فرزند خود می کنند و اما متاسفانه قشر ضعیف جامعه نمی توانند از پسِ هزینه های سنگین مشاوره بربیایند به همین دلیل از درمان فرزندشان ناگزیر صرف نظر می کنند.

لیکن باید بدانیم که همیشه پیشگیری مقدم بر درمان است.اگر زودتر تشخیص دهیم، سریعتر هم می توانیم درمان کنیم.

کار ساده تر از آن چیزی است که فکر می کنید.فقط باید آگاه باشید،مهارت و تکنیک بلد باشید.

در این کلاس با هزینه ای بسیار ناچیز ما تکنیکها و مهارتهای زیادی را برای مدیریت اضطراب فرزندتان به شما آموزش می دهیم.

این کارگاه مناسب برای والدین، مشاوران و مربیانی است که با فرزندان تا ۱۱ سال سر و کار دارند.